جستجو
بازگشت به همه

مقايسه كفش هاي مخصوص دويدن و كفش هاي مخصوص تمرين

براي تمرینات ورزشی در خانه، كوهنوردي،تردمیل یا دویدن طولانی، به کفش مناسب نیاز دارید.
درك اينكه چه كفشي را در چه زماني بايد استفاده كنيد به شما كمك ميكند تا بهترين عملكرد خود را داشته باشيد.
ما ميخواهيم در اين مقاله به مقايسه كفش هاي مخصوص دويدن و كفش هاي مخصوص تمرين بپردازيم,چون آنچه که می‌پوشید اهمیت دارد.

تفاوت های اصلی بین کفش های دویدن و تمرینی چیست؟
کفش‌های دویدن و تمرینی ممکن است شبیه به هم باشند، اما چند تفاوت کلیدی وجود دارد:

• انعطاف پذیری کف پا : کفش های دویدن برای حرکت پاشنه تا پنجه هستند. کفش های تمرینی برای حرکت چند جهته مخصوصا حرکت جانبی ( پهلو به پهلو ) هستند. زیره یک کفش تمرين انعطاف پذیرتر است تا دامنه وسیعی از حرکت را فراهم کند.

• افتادگی پاشنه : معمولاً می‌توانید از میزان صاف‌تر بودن کفش تشخیص دهید که یک کفش یک کفش تمرين است. اصطلاح فنی در اینجا "افت پاشنه" است که به فاصله از ارتفاع پاشنه تا ارتفاع پنجه اشاره دارد. افت بیشتر پاشنه در کفش های دویدن ناشی از پشتیبانی و بالشتک بیشتر است.

 

کفش های تمرين برای چه مواردی استفاده می شود؟
کفش های تمرين طیف وسیعی از حرکات را پشتیبانی می کنند، از جمله: توقف، پریدن و تغییر جهت سریع.


این باعث می شود یک کفش تمرینی همه کاره باشد و برای انواع مختلف تمرینات مناسب باشد. می‌توانید کفش‌های تمرینی را به‌عنوان یک کفش ورزشی همه‌کاره در نظر بگیرید.

به عنوان مثال، می توانید از کفش های آموزشی برای موارد زیر استفاده کنید:

• کلاس‌های بدنسازی با شدت بالا و كمپ در فضای باز - بالشتک برای تمرینات پرتحرک و دویدن

• وزنه برداری – از پاشنه پا پشتیبانی کنید تا بتوانید به حالت اسکات پایین بروید و سپس بایستید

• تمرین قدرتی – آخرین تمرین مخصوص باعث ایجاد فضای اضافی در جلوی پا می شود

• تمرين چابکی – شیارها و الگوهای زیره برای کشش در حین حرکت پلایومتریک(تمرين انفجاری) و چند جهته

حتی می توانید مسافت های کوتاه را روی تردمیل انجام دهید. براي مسافت هاي طولانی تر از 5K معمولا کفش های مخصوص دویدن توصيه ميشود،زيرا براي جذب ضربه بهتر است.

 

کفش های تمرين چگونه مناسب هستند
کفش‌های تمرين دارای یک کفه میانی راحت و انعطاف‌پذیر برای حرکت چند جهته هستند. پایین آمدن پاشنه پا، شما را به زمین نزدیک‌تر می‌کند تا فشار دهید و بچرخید. کفش های مخصوص تمرين با وزن سبكي كه دارند برای حرکت متعدد بسيار كارآمد هستند.

کفش های مخصوص دویدن برای چه مواردی استفاده می شوند؟
همانطور كه از نام اين نوع كفش پيداست کفش های رانينگ يا همان دويدن،مخصوص  دويدن هستند. اما کفش های دویدن چگونه به دویدن کمک می کنند؟ کفش های مخصوص دویدن از پاهای شما در هنگام ضربه بارها و بارها محافظت ميكند .جایی که یک کفش تمرینی به حرکت پهلو به پهلو کمک می کند، کفش های دویدن به حرکت رو به جلو کمک می کنند. کفش‌های مخصوص دویدن  نیز بالشتک و حمایت بیشتری را ارائه می‌کنند که اغلب با پايين آمدن پاشنه این امر باعث راحتی بیشتر در طول دویدن های طولانی می شود، زمانی که به جذب ضربه زیادی نیاز دارید.

خطرات استفاده از کفش های نامناسب برای تمرین
پوشیدن کفش نامناسب ممکن است منجر به مشکلاتی مانند:

• درد و ناراحتی

• کاهش عملکرد

• صدمات
منجر شود .

 

درد و ناراحتی

نوع نادرست کفش می تواند به طرق مختلف باعث ناراحتی شود.اگر درد و تاول را تجربه کنید ممکن است دلیل این باشد که کفش شما مناسب نیست. كفش هاي مناسب با وجود تكنولوژي هاي خاص باعث ميشود كه شما بدون احساس ناراحتي تمرينات خود را انجام دهيد.

عملکرد پایین تر

پوشیدن نوع نامناسب کفش می تواند شما را از بهترین عملکرد خود باز دارد. وقتی برای بهتر شدن تلاش می کنید، آخرین چیزی که به آن نیاز دارید این است که کفشتان شما را عقب نگه دارد. کفش های دویدن در حین پلایومتریک می توانند شما را از چرخش سریع باز دارند. شما چسبندگی، کشش و انعطاف کفی که یک کفش تمرینی ارائه می دهد را نخواهید داشت. بدون بالشتک و تکیه گاه کفش دویدن، افزایش مسافت پیموده شده یا سریعتر شدن ممکن است دشوارتر باشد.

صدمات

کفش های دویدن و تمرین انواع خاصی از پشتیبانی را برای جلوگیری از آسیب ارائه می دهند. در اینجا برخی از راه هایی وجود دارد که عدم تطابق کفش با تمرین ممکن است احتمال آسیب دیدگی شما را افزایش دهد:

کفش های مخصوص دویدن برای حرکت جانبی: قطره های پاشنه بلندتر احتمال پیچ خوردگی مچ پا را در حین حرکت جانبی افزایش می دهد.

کفش‌های دویدن برای تمرینات پلایومتریک: بالشتک و پشتیبانی اضافی از کفش‌های دویدن می‌تواند شما را از فرود مناسب باز دارد و احتمال آسیب دیدگی زانو یا مچ پا را افزایش می‌دهد.

دویدن با کفش های تمرینی: بدون بالشتک و تکیه گاه کفش های دویدن، می توانید شانس ابتلا به فاسیای کف پا را افزایش دهید.

پشتیبانی کافی برای دویدن: شکستگی‌های استرسی ممکن است در اثر دویدن بدون پشتیبانی مناسب رخ دهد، که می‌تواند در هنگام استفاده از کفش‌های مینیمالیستی که فاقد بالشتک برای جذب ضربه هستند، رخ دهد.

نوع نامناسب کفش های دویدن: تاندونیت زمانی رخ می دهد که شما از کفش دویدن برای نوع پرونیشن خود استفاده نمی کنید - خواه یک کفش دویدن بیش از حد نیاز به کفشی ساختارمندتر داشته باشد یا یک دونده خنثی که کفشی با ساپورت قوس زیادی بپوشد.‼️

بلند کردن وزنه در کفش های بالشتک دار:بهتر است بلند کردن کفش با بالشتک کم انجام شود.

سایز کفش را فراموش نکنید. کفش های خیلی کوچک می توانند باعث سیاه شدن ناخن های پا در اثر کبودی و افتادن شوند. برای محاسبه حرکت طبیعی و تورم پاها در حین تمرین، باید حداقل یک اندازه را به اندازه نصف افزایش دهید. همچنین ممکن است لازم باشد که عرض کفش مناسب را برای راحتی خود پیدا کنید.

اگر هنوز مطمئن نیستید که کدام کفش برای شما بهترین است،با ما در ارتباط باشيد

تنها نمايندگي رسمي برند ٣٦١ درجه در ايران

https://361.ir/

 

نظرات
یک نظر بنویسید نزدیک